Ubóstwo Dzieci – Raport UNICEF
Ponad 30 mln dzieci w najbogatszych krajach świata żyje w ubóstwie. UNICEF opublikował najnowszy raport dotyczący ubóstwa dzieci w krajach rozwiniętych (w tym w Polsce).… Czytaj dalej »Ubóstwo Dzieci – Raport UNICEF
Ponad 30 mln dzieci w najbogatszych krajach świata żyje w ubóstwie. UNICEF opublikował najnowszy raport dotyczący ubóstwa dzieci w krajach rozwiniętych (w tym w Polsce).… Czytaj dalej »Ubóstwo Dzieci – Raport UNICEF
Warto poznać te dokumenty, bo dają one obraz problemów w zakresie ochrony praw dziecka, które należałoby rozwiązać.
Szkoła to jakby minipaństwo. Nauczyciele to grupa trzymająca władzę, a uczniowie to poddani, w lepszej wersji obywatele.
Szkoła nie musi być instytucją demokratyczną, ale jeżeli jest to na ogół lepiej, zarówno dla nauczycieli, jaki i dla uczniów. W takiej instytucji relacje uczeń – nauczyciel regulowane są m.in. prawami człowieka, w tym w szczególności prawami nauczyciela i prawami ucznia. To one określają tzw. „reguły gry” czyli jasne, przejrzyste zasady obowiązujące we wzajemnych relacjach (gdzie kończy się władza nauczyciela, a też gdzie ograniczone są prawa ucznia).
“Prawa człowieka pozwalają zachować jednostce indywidualizm, przetrwać jako osoba niepowtarzalna, nigdy bowiem dotąd nie było i nigdy nie będzie już kogoś takiego jak każdy z nas, z naszym indywidualnym bagażem wspomnień, uczuć, myśli.”
Prawa człowieka zaczynają się od praw dziecka. Dziecku – poza niewielkimi wyjątkami – przysługują takie same prawa jak dorosłym. Jedynie z uwagi na niedojrzałość i nieporadność dziecka przysługują mu również prawa dodatkowe mające chronić jego dobrostan i bezpieczeństwo.
Mogłoby się wydawać, że w XXI wieku prawa najmłodszych osób powinny być ze wszech miar zabezpieczone. Jednak dzieci nadal w wielu przypadkach są ofiarami przemocy, a ich potrzeby nie są realizowane.
Zapraszamy do wysłuchania dwóch bardzo ciekawych audycji z Markiem Michalakiem Rzecznikiem Praw Dziecka i Andrzejem Gawińskim z Towarzystwa Przyjaciół Dzieci o sytuacji dzieci w Polsce i na świecie.
“Dorośli ze swojego dzieciństwa pamiętają istnienie niepisanego kodeksu honorowego, zgodnie z którym ktoś, kto chciał wyładować swoją agresję, szukał godnego siebie przeciwnika. Te czasy minęły. Mówienie młodemu człowiekowi, że “da sobie sam radę” z rówieśnikami nie jest dla niego adekwatnym wsparciem – mówi prof. Agnieszka Gmitrowicz, psychiatra i suicydolog, kierownik Kliniki Psychiatrii Młodzieżowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.”
“Ofiarą przemocy w pierwszych latach edukacji szkolnej padają skrajnie różne dzieci. W tym część – całkowicie za nic. Na przykład te słabsze od rówieśników, bardzo wrażliwe. Od lat prowadzę warsztaty umiejętności społecznych dla takich dzieci i z całą mocą chcę podkreślić, że często są to bardzo fajne młode osoby. Ale są wycofane na tyle, że klasa nie widzi ich zalet, tylko im dokucza. Ci słabi wrażliwcy jednocześnie zdobywają chyba najwięcej współczucia od nas, dorosłych. Mamy poczucie, że oni kompletnie nie zasłużyli na to, co ich spotyka na co dzień, że to wielka niesprawiedliwość.”
“Od dłuższego czasu mówi się o tym, że problem cyberprzemocy, szczególnie wśród dzieci i młodzieży jest coraz poważniejszy. Z wyników badań przeprowadzonych niedawno na ponad 16 tysiącach uczniów szkół średnich w Bostonie wynika, że zjawisko to występuje wśród młodzieży coraz częściej, a odsetek ofiar cyberprzemocy zwiększył się w ostatnich latach szczególnie w grupie dziewcząt w nastoletnim wieku.”