Polska w 1991 roku ratyfikowała Konwencję o prawach dziecka, ale z zastrzeżeniami i deklaracjami. Przyjęte przepisy nadal obowiązują w niezmienionej formie mimo upływu lat. Czy dla naszych prawodawców gwarancje konwencyjne dla władzy rodzicielskiej w „zderzeniu” z prawami dziecka wydały się zbyt słabe? Czy coś się zmieniło przez te lata w myśleniu o relacji dziecko-dorosły, w tym dziecko-nauczyciel czy dziecko-rodzic i jak to wpływa na tworzone prawo?
“Dzieci bardzo szybko orientują się, czy są akceptowane czy nie. Tak jakby były wyposażone w dodatkowy zmysł specjalnie nastawiony na odbiór akceptacji. Wychwytują najsubtelniejsze sygnały – słowa, ton głosu, gesty. Co to jest zdrowa samoocena dziecka i jak ją budować? Zaspokojenie jakich potrzeb psychicznych dzieci wpływa na samoocenę? Zapraszamy do przeczytania artykułu ” Bezcenna samoocena”.
“Osoby w wieku do lat osiemnastu nie podlegają oczywiście takim prawnym regulacjom, jak dorośli, ale również mogą się bronić, gdy dzieje im się krzywda. Podstawą jest jednak znajomość praw dziecka, a z tym bywa różnie.”
Trybunał Konstytucyjny zajmie się prawami uczniów z niepełnosprawnością, którzy ze względu na rodzaj dysfunkcji mają ograniczoną możliwość przystąpienia i zdania matury. Co w konsekwencji zamyka im często drogę kariery ponieważ nie mogą oni ubiegać się o przyjęcie na studia. Mimo, że często są to osoby ponadprzeciętnie uzdolnione i inteligentne.
W czwartek po raz pierwszy obchodzony jest Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka. Jest to również 25. rocznica uchwalenia Konwencji o prawach dziecka. Dzień ten ma zwracać uwagę na podmiotowość dzieci i przypominać, że to Polska była inicjatorem uchwalenia konwencji.
Czy dorosły uczeń w szkole ma takie same prawa jak niepełnoletni? Czy dotyczą go inne reguły. Czy rodzice wciąż powinni usprawiedliwiać jego nieobecności?